Niewielu ludzi na świecie ma wiedzę i szerokie horyzonty bez wysiłku. Od wieków znana jest oczywistość, że aby być wykształconym i mądrym trzeba przykładać się do nauki. Dlatego niezelżenie od wykształcenia, dochodów, miejsca zamieszkania i wielu różniących ludzi cech, wszyscy wiedzą, że nauka to podstawa. Szczególnie rodzice zachęcają do tego swoje dzieci, które z racji braku doświadczenia nie mają jeszcze takiej świadomości, no może poza nielicznymi wyjątkami. Uczyć się trzeba po prostu.
Pytanie ile trzeba się uczyć i czy to, co oferuje nam szkoła jest wystarczające. A może trzeba sięgnąć po dodatkowe kursy lub korepetycje? W każdym z tych przypadków musimy odpowiednio dozować dawkę poświęconych godzin i dni do osiągnięcia zamierzonego efektu. Oczywiste, że część uczniów i studentów nie potrzebuje wiele, aby opanować na przyzwoitym poziomie szkolną wiedzę. Inni natomiast muszą całymi dniami siedzieć by zdać kolejną klasówkę matematyki czy fizyki. Czy taka sytuacja upoważnia do „odpuszczenia” zdolnemu uczniowi?
Wszakże w czasie, który mniej zdolny uczeń będzie wkuwał do klasówki, zdolny uczeń mógłby już opanować zawiłe rewiry wspomnianej matematyki lub fizyki albo też opanować kilka zwrotów w języku obcym. Z pewnością jest to jedna z możliwych metod, ale dobrze byłoby pamiętać, że nie można, czy raczej nie powinno się, przesadzić. Bo przegrzanie silnika nie wychodzi z reguły na korzyść. Jedną z ważniejszych spraw jest po prostu rozwaga i zdrowy rozsądek.
Tak, jak w całym życiu podobnie i w nauce przesadzać nie wypada. Przykręcanie śruby może przynieść krótkotrwałe efekty w postaci idealnego świadectwa lub uczestnictwa w olimpiadzie a nawet zdobycia stopni naukowych. Ale może też mieć wpływ na całe życie a skutki wspomnianego przykręcania śruby mogą się odezwać po wielu latach w najróżniejszej postaci. Czasami w bardzo ponurej postaci. Tak więc zawsze pomyślmy zanim coś zrobimy. To się naprawdę sprawdza.
Uczeń i jego wolny czas
Szkoła to cudowny okres w życiu. Można zaryzykować, że najwspanialszy. Człowiek rośnie i jest coraz bardziej świadomy życia a jednocześnie cały czas ma dużo wolnego czasu i nie ponosi odpowiedzialności za wiele spraw, które czekają go w momencie wejścia w dorosłość. Możliwości, jakie mają uczniowie w dzisiejszych czasach są naprawdę nieograniczone, co nie oznacza dostępne dla wszystkich choćby z powodu kasy. Można iść do kina, do klubu takiego czy innego, zapisać się na dodatkowe zajęcia często bezpłatne i czekające na chętnych. W telewizji mnóstwo kanałów o najprzeróżniejszej tematyce a i komputer daje ogromne możliwości. Szeroki wachlarz możliwości doprowadza często do problemów z wyborem odpowiedniego dla nas zajęcia. Czasami mamy tyle zajęć dodatkowych, że na szkołę brakuje czasu, czyli odwracają się zdrowe proporcje. W tym wszystkim mało u nas natomiast spędzania czasu z pożytkiem dal innych. W rozwiniętych społeczeństwach o długoletniej historii obywatelskiej czymś naturalnym jest pomoc udzielana przez młodych ludzi innym w różnorakiej postaci. Pomoc starszym i schorowanym, korepetycje dla mniej zdolnych rówieśników lub dzieci z patologicznych rodzin to najczęstsze przykłady poznawania dorosłego życia. Istnieje jeszcze wiele innych sposobów, jak choćby wolontariat przy igrzyskach olimpijskich lub innych wielkich imprezach masowych, ale to z racji okazjonalności tych wydarzeń jest w rzeczywistości wypadkową codziennej pomocy młodych ludzi. Takie działanie nie należy u nas do najpopularniejszych sposobów na spędzanie czasu młodego pokolenia. A może warto się zastanowić i propagować wśród młodzieży takie zachowania? Nie znaczy to, że od razu mają rzucać się na głęboka wodę, ale spróbować po małym kawałeczku i choćby okazjonalnie zrobić coś pożytecznego dla bliźnich byłoby warto. To sprawi, że społeczeństwo zyska a młodzi ludzie poznając prawdziwe życie pozytywnie i pożytecznie spędzą czas.
