Zastanawiając się na sposobem spędzenia urlopu natrafiamy często na problem zwany przez psychologów „przesileniem”. Oznacza to, że kiedy możliwych wyborów jest za dużo, konsument podlega swego rodzaju paraliżowi i nie potrafi podjąć ostatecznej decyzji. Jak zatem wybierać?
Osobiście mogę powiedzieć, że bardzo lubię maksymę, iż „w tym sztuka cała aby konstruktor od własnej zginął maszynerii”. Skoro już „cierpię” od przesytu, to staram się wybrać ofertę, w której nie będzie nawet odrobiny przestrzeni na namysł. Ofertę, która jest nie tyle najbogatsza ile najpełniejsza. Być może pozbawiam tym siebie wolnych chwil namysłu i odpoczynku, ale równocześnie nie dopuszczam do paraliżu, a już tym bardziej jego kolejnego, gorszego etapu zwanego przez mnie umownie „negacją”. Negacja następuje, gdy już po dokonaniu wyboru (choćby przez rzut monetą) konsument zaczyna porównywać, co mógł innego kupić i żałować poprzedniej decyzji. Jest to rzecz z którą z pewnością zetknął się każdy z nas i która potrafi skutecznie popsuć smak najwspanialszych przeżyć. Dlatego też podobnie jak moja znajoma, która po kupnie przez miesiąc omija wszelkie sklepy, a wychodząc z centrum handlowego patrzy w ziemię. Tak ja decydując się na przykład na obóz tenisowy wybieram taki, który nie pozwoli mi ani przez chwilę myśleć czy dobrze wybrałem. Być może nie jest to najlepsza metoda, ale jednak skuteczna. I powiem szczerze może nie zawsze byłem w najlepszym hotelu, ale nigdy nie zdarzyło mi się myśleć podczas zimowych wakacji nad tym czy należało może przejrzeć jeszcze inne obozy narciarskie. Cóż radykalne sytuacje wymagają radykalnych środków, a skoro już jestem konsumentem to zdecydowanie wolę konsumować niż o konsumpcji myśleć.
