W rzeczywistości proces podkręcania podzespołów opiera się na wielu czynnikach, jednak cel i założenie jest jedno – otrzymać jak najwyższą częstotliwość taktowania przy jak najniższych temperaturach.
Proces „podkręcania” fachowo nazywany jest jako overclocking. Wykonujemy go za pośrednictwem BIOSu, bądź nowego jego oblicza czyli UEFI. P
odkręcanie procesora opiera się na podbijaniu częstotliwości magistrali, mnożnika, oraz zwiększaniem napięć w celu uzyskania stabilności. Proces ten jest mozolny, a po każdych zmianach należy przeprowadzić test stabilności poprzez obciążenie systemu programami np. LinX, Orthos, lub Prime95.
Podkręcanie procesora na różnych platformach w rzeczywistości różni się. Przykładowo platforma 1155, przeznaczona dla procesorów Sandy Bridge polega na podbijaniu mnożnika, oraz napięć.
Magistrala jest raczej nie wykorzystywana i oscyluje na poziomie 100, w przypadku standardowego mnożnika procesora i5 2500k domyślny mnożnik wynosi 33 x 100 = 3,3GHz.
Przy podbiciu mnożnika np. do 40 otrzymamy wynik 4GHz, jednak aby otrzymać taki wynik musimy zwiększyć napięcia, oraz ustawić wiele opcji w BIOSie.
Prócz teorytycznej i praktycznej wiedzy na temat podkręcania, należy mieć świadomość, że aby znacząco zwiększyć częstotliwości taktowania, należy zaopatrzyć się w solidne chłodzenie układu CPU (w przypadku podkręcania procesora), oraz solidny, firmowy zasilacz.
