Sploty szydełkowe służą zwykle do wykończenia dzianin. Ma to istotne znaczenie, gdy wyrób wykonany jest z włóczki niepełnowartościowej, a jego brzegi mają tendencję do rozciągania się. 
Sploty szydełkowe jako bardziej stabilne, utrzymują te dzianiny we właściwym kształcie. Przed przystąpieniem do roboty należy włóczkę zwinąć z pasma w kłębek, podkładając palce pod nawijane pasma, aby włóczka z kłębka nie była zbyt ściśnięta, gdyż nitka jest wtedy sprasowana, a robota mało puszysta.
W celu uniknięcia obracania się kłębka w czasie roboty, dobrze jest zwijać włóczkę w taki sposób: początek nitki z pasma zawiązać w pętelkę i nałożyć na kciuk lewej ręki. Włóczkę zwijać na palce tak, aby nitka z pętelką była zawsze w środku powstającego kłębka. Po zwinięciu wełny do końca, zdjąć pętlę z palca i po rozwiązaniu jej, od tego właśnie końca nitki rozpocząć nabieranie oczek na druty lub szydełko. Jeżeli tak zwinięta włóczka nie jest od razu przeznaczona do pracy, to nie należy likwidować pętli, ale przełożyć przez nią metkę włóczki, aby koniec nitki nie zagubił się w środku kłębka.
Jeżeli chcemy użyć do nowego wyrobu włóczki prutej ze starej dzianiny, należy taką włóczkę nawinąć na oparcie krzesła w pasma, potem uprać pasmo w letniej wodzie i w płynach do prania włóczki, suszyć na drążku, a jeżeli włóczka jest pokręcona — dla wyprostowania jej obciążyć pasmo ciężarkiem i suszyć z dala od źródeł ciepła, w miejscach przewiewnych. Zasada ta dotyczy również gotowych dzianin, które powinny być suszone w pozycji leżącej, najlepiej na siatce plastykowej, rozłożonej nad wanną na podtrzymujących ją, a przymocowanych do niej listewkach.
Podczas pracy wkładamy kłębek do koszyczka lub torebki z folii, a do wyrobu dzianin żakardowych (z kilku kolorów włóczki) dobrze jest umieścić każdy kłębek w oddzielnej torebce, aby w robocie nitki nie plątały się.
